თავი9
აცრემლებულმა საჭის მართვა დავკარგე

, ის აღარ მემორჩილებოდა , აღარც ტორმუზი მუშაობდა
.. უკნიდან დიდი დარტყმა ვიგრძენი , ხმაური , ცეცხლი და და .. ატირებული ხალხი ..
_____________________________________________________________
უცებ უკან სიბნელეში შუქის ნაპერწკალი გაჩნდა...ის მიახლლოვდებოდა და მეძახდა:”შენი დრო ჯერ არ მოსულა”ეს ხმა მეცნობოდა.ეს ის ხმა იყო რომელმაც 1 წელიწადია მიმატოვა.ეს ხომ მამაჩემი იყო.

-მამა..თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა...მამასთან მინდოდა თქვენ ვერ წარმოიდგენთ როგორ მენტარებოდა...როგორც პატარა გოგონას რომელიც რაღაცის ეშინია და მამას დაცვა სჭირდება....მომიხლოვდა და ხელები ჩამკიდა ლოყაზე მაკოცა და გაქრა...
ვყვიროდი მამა მამა სად ხარ მამა თან ცრემლები მომდიოდა...ამ დროს სუნთქვა შემეკრა,რაღაც გულში აფეთქდა..ღრმად ამოვისუნთქე და თვალები გავახილე... ის ცოცხალია!ცოცხალიააა!ყვიროდა ვიღაცა...რაღაც აპარატთან შემაერთეს როგორც მიხვდი ხელოვნური სასუნთქი აპარატი.პალატას დიდი ფანჯარა ჰქონდა თითქმის მთელი კედლის სიგრძეზე მაგრამ ჟალუზები ჰქონდა...ცოტახანში ჩემს გვერდით კენდისი დავინახე აცრემლიანებული თვალებ-დალურჯებული და მისი ნაზი ღიმილი...რატომ მივეცი თავს ამის უფლება...რომ ბიჭის გამო ესე დამემართა.. ნაზი და დაბალი ხმით კენდისს ვუთხარი
-ყველაფერი კარგადაა არ იტირო გთხოვ...!!!??(მე)
-სანამ ერთამენთი გვყავს და გვერდში ამოვუდგებით ერთმანეთს მაშინ არაფერი მოხდება!(კენდისი)
ამ დროს პალატაში ჯასტინი შემოვიდა...

სახეზე ფერი არ ედო თვალები დალურჯებული...გაფითრებული და ფერდაკარგული...ის მე მომიახლოვდა და მითხრა:
-მირანდა,შენ რაც გაიგონე ეს ყველაფერი ტყულია თავიდან მართლაც ასე იყო მაგრამ მე შენ შემიყვარდი,უზომოდ შემიყვარდი და შენ თუ რამე მოგივა მეც თავს მოვიკლავ!!! მეგონა რომ სამუდამოდ დაკკარგავდი სადაცაა მეც თავს მოვიკლავდი მე შენ გული გატკინე შენი სიყვარულის ღირსი არ ვარ!!!და იმასაც გეტყვი რომ სელენა ჩემი მეგობარია და სხვა არაფერი!!!!!

როგორც კი ეს თქვა პალატიდან გავიდა მე კი ტირილი დავიწყე....