ჯონის სიტყვები დამაჯერებლად ჟღერდა... -ნაია მოდი აქ და ელენას აათვისებინე ყველაფერში...გააცანი ჩვენი გეგმა და ასწავლე როგორ უნდა გააკონტროლოს თავი..(ჯონი) -რაა?მე ძაღლი კი არ ვარ ვინმემ რამე რომ მიბრძანოს..(მე) -დაწყნარდი...(ნაია) ნაიამ ხელი მომკიდა და უკანა ეზოში გამიყვანა.... ერთ სკამზე დავჯექით... -რა უნდა მიქნათ?(მე) -არაფერი..უბრალოდ დაგეხმარები რომ ყველაფერი კარგად აითვისო და შეეჩვიო ამ სიტუაციას..(ნაია) -არ მჯერა რომ ეს ჩემს თავს ხდენა..(მე) -დამიჯერე მეც შენს დღეში ვიყავი როდესაც ჯონმა მომაკითხა და მითხრა ვამპირი ხარო...მითუმეტეს ჩემი და შოკში იყო..(ნაია) -არ მინდა ვამპირი ვიყო...არ მინდა..(მე) -ეს შენი გადასაწყვეტი არ არის...(ნაია) -ეს დაუჯერებელიაააა...არ მჯერა..(მე) -შეეჩვევი ნუ გეშინია...მოდი ეხლა დავიწყოთ ვარჯიში...(ნაია) -რა ვარჯიში?(მე) -გიბრიტებისგან თავი ხო უნდა დაიცვა..(გაეცინა) ფეხზე ავდექი და რაღაც ვარჯიშები გამაკეთებინა...ცოტა ხნის შემდეგ რაღაც რუკები მომცა...ექსპერმინეტიც კი ჩამიტარა ადამიანისგან თავი შორს როგორ უნდა დავიჭირო განსაკუთრებით სისხლისგან... ნაიას ძალიან დავუახლოვდი.. ღამის 12 საათი... -ახლა უნდა დაისვენო საკმაოდ ბევრი ვივარჯიშეთ აი შენი თეთრეული და მოეწყვე ამ ოთახში..(ნაია) -მადლობა..(გავუღიმე და ოთახში შევედი) ოთახი ისეთი საშინელება იყო...მგონი ჯობია შევეჩვიო ასეთ ცხოვრებას...ღამე ვერ დავიძინე...ჩემი ოჯახი მენატრება..არ ვიცი უკვე რაღა ვიფიქრო?თავგზა აბნეული მაქვს..თითქოს გავგიჟდიო.... დილით ნაიამ გამაღვიძა...
-ადექი ძილისგუდა...(ნაია) -რა მოხდა?(მე) -ტყეში მივდივართ..(ნაია) -რაა?(მე) -ხო ხო..გამეზადე ჯონმა გვითხრა იქ უნდა გავატაროთ მთელი ღამე..(ნაია) (ბალიში თავში მესროლა და გავიდა) მეც ძლივსძლივობით ფეხზე ავდექი და პატარა სკოლის ჩანთაში ჩემი ტანსაცმელები ჩავდე ბოლოს კი ეს ჩავიცვი: ოთახიდან გამოვედი რომ ერთ ბიჭს დავეჯახე.. -შენ ვინ ხარ?(მე) ხმა არ გამცა გამიღიმა და ჯონთან მივიდა... ნაიასთან შევედი ოთახში... -ნაია ეს ბიჭი ვინ არის?(ხელი მივუთითე) -ააა ეგ იანი არის...(ნაია) -იანი?! (მე) -ხო იანი ეგეც ვამპირია...სწორედ იანი დაგვიცავს ტყეში გვიყარაულებს და შენი დაცვა იქნება :დდ (გაეცინა) -ჰაჰ :დდ გამაცინე..(მე) ოთახიდან გამოვედი და ჯონთან მივედი... -ჯონ მზად ვარ..(გავუღიმე) -ძალიან კარგი..(იანს შეუტრიალდა) -ჯონ...შეიძლება ამიხსნა რატომ მივდივართ ტყეში?(მე) -იმიტომ რომ აქ მოგვაგნეებენნ ლამაზო და ახლა შენ უსაფრთხოებისთვის და ჩვენ უსაფრთხოებისთვის ჯობია ტყეს შევაფაროთ თავი..(ნაგლურად გამიღიმა იანმა) ნერვები მომეშალა და გარეთ გავედი... ცოტა ხნის შემდეგ ყველა შეიკრიბა და ერთ ფურგონით წავედით ტყეში...გზაში კინაღამ გული ამერია ფანჯარასთან დავჯექი და ბუნებას შევჰყურებდი...ცოტა ხნის შემდეგ ჩამეძინა კიდეც რომ გავიღვიძე იანის მხარზე მედო თავი როგორც კი გავიაზრე ეს ყველაფერი ფეხზე წამოვხტი... იმ დეგენერატს კი გაეცინა...ჯონმა ფურგონი გააჩერა და გვითხრა:მოვედითო! ტყეში შესვლისას...
1666
1351
1000
