დაიანა: კარგი.. რისი მადლობა მთავარია ახლა მეექვსე სული ვნახოთ.. და დარჩება 2..
ელის: ხო მართალი ხარ... გამიკვირდა რატომ მკითხრა დაიანამ შენ გადახვალ თუ მეო.. სულ
მე გადავდიოდი იმიტომ რომ ის ხომალდს კარგად მართავდა.. ახლა გამიკვირდა თუმცა როგორც
კი ფანჯრიდან გადავიხედე და დავინახე ის ჩამკვდარი ქალაქი კინაღამ ინფარქტი დამემართა..ნიუ–იორკი ის ქალაქი რომელიც მომავალში პირველად ვნახე... ის ქალაქი სადაც ტიტანუმი
შემეხო და სამუდამო ტკივილი მომისაჯა.. ის ქალაქი სადაც ვცხოვრობდი სადა ბავშობა გავატარე
თუმცა რა ახლა ის შეიცვალა.. ახლა აქ აღარასდრო დაისადგურებს ის სითბო რაც მაშინ იყო..
მახსოვდა როგორ დავრბოდი ხოლმე წვიმაში მიყვარდა წვიმა როცა წვიმის წვეთები გეცემა
და გაგრილებს (კოკისპირული არა რა თქმა უნდა )თუმცა აქ ამ ჩამკვდარ ქალაქში როგორ უნდა
იყოს სითბო?
დაიანა: ელის მოვედით. იარაღი აიღე..
ელის: მადლობა დამელოდე მალე დავბრუნდები..
დაიანა: დამპირდი რომ დაბრუნდები.
ელის: გპირდები !! ის ადგა და ჩამეხუტა.. მეც მოვხვიე ხელები.. ახლა უკვე დაიანა არამარტო
საუკეთესო მეგობარი ჩემი დაც იყო.. ყოველი შემთხვევისთვის ჩემთვის ასე იყო.
ხომალდიდან გადავედი როგორც კი პირველი ნაბიჯები გავდგი გარეთ მაშინვე დამეცა წვეთები..
წვიმა მოდიოდა.. ნიუ–იორკის ბაღები უკვე ჩამკვდარი
აღარც ერთი სულიერი აქ არ იყო.. რათქმაუნდა აქ
ვეღარავინ ვეღარ იცხოვრებდა ტიტანუმების წყალობით.. არაადა მახსოვდა ჯეიკი რომ
ამბობდა აქ ვიყიდი სახლსო. მაშინ ჩვენი სივარული სამუდამო გვეგონა თუმცა არაფერი გრძელდება
სამუდამოდ.. წვიმის წვეთები სახეზე მეცემოდნენ მსიამოვნებდა .. ვიდექი და ვუყურებდი
მთვარეს რომლის მკრთალ ვერცხლისფერ შუქზე ცანდა აბრჭყვიალებული წვიმის წვეთები როგორ
ეცემოდნენ ჩემს სახეზე და დაბლა მიექნაებოდნენ
უკვე ჩემს ცრემლებს შერწყმული.. ვგრძნობდი მათ სიგრილეს უცებ თითქოს ქარის ჩურჩულმა
მომიტანა ამბავი რომელიც ერთი სიტყვით იყო გადმოცემული „მიყვარხარ" თუმცა ეს ყველაფერი ზღაპარივით გაქრა.. გამახსენდა
რისთვის ვიყავი აქ ჰაერში გავისროლე.. წითელი
ნაპერწკლები ხელზე მეცემოდა და წვიმასთან ერთად მიწაზე ეფინებოდა... მე ინფ.წითელი
სათვალე გავიკეთე და გზა განვაგრძე. მაჯაზე მიმაგრებულ სენსორულ რუკას დავხედე და გზას
გავუყევი.. რუკა აწრიპინდა ტიტანუმები ახლოს იყვენენ.
რუკას გავუყევი მივადექი ერთ დანგრეულ შენობას და სიგნით შევედი მინდოდა მოკლეზე მომეჭრა
თუმცა იქ ტიტანუმები დამხვდნენ. გამოვიქეცი და ვიწრო შესახვევში შევუხვიე. დავინახე
როგორ გამოეყო კედელს ეს მონსტრი და უკან წავედი უცებ მეორე ხომალდის ხმა გავიგონე..
იქიდან ტოკები ჩამოეშვა და ვიღაც სკაფანდრში გამოწყობილი ტიპები ჩამოხტნენ. მათ რარაც
ისროლეს და მიწაზე მწვანე ჟელე დაეცა ისინი სიგნით ჩაცვივდნენ მაგრამ მალე ეს ჟელე
გაქრა და 5 შეიარაღებული, სკაფანდრში გამოწყობილი და ყოველმხრივ დაცული ვიღაცეები დამხვდნენ.
მათ მაშინვე ისროლეს ერთ–ერთი მათგანი ჩემთან მოვიდა და მითხრა
–მის თქვენ აკრძალულ ზონასი ხართ. უნდა დაგაკავოთ.
1666
1351
1000
