– ლაზერი დამიჭირე.. ეს ხმაც გარკვევით მესმოდა..
ჯეიკ: მიჭირავს..
–ვერ გადარჩება.. თქვა ვიღაცამ დამწუხრებული ხმით..
–უნდა გადავრჩინო.. ის მჭირდება.. ეს ხმა ისევ იმგოგს ეკუთვნოდა ჯეიკს რომ უთხრა ლაზერი
დაიჭირეო..
ჯეიკ: რას შვებით იმას არ კლავთ??
–არა.. ასე ის არ მოკვდება ფესვებს უფრო ღრმად გაიდგამს.. გაურკვევლოაში ვიყავი.. მემბრანაში
უნდა ჩავსვა. არ მესმოდა რა იყო „ის" არც ის ვიცოდი რას მიკეთებდნენ მკლავდნენ თუ მშველოდნენ
.. უცებ ისევ ჩავიძირე.. მოგონებებში .. მეგონა როგორც ხდება და ამბობენ სიკვდილის
წინ მთელი ჩემი ცხოვრება გამივლიდა მაგრამ არა ... უცებ ვიგრძენი შვება და თვალები
გვახილე. პირველი ქერათმიანი და მწვანეთვალება გოგო დავინახე.. მან გამიღიამ და მითხრა.