P.S I love You თავი10/11 _______________________________________________________________________ უკან შევბრუნდი და კორი დავინახე.. -WOW კორაქ რას აკეთებ?(მე) -შენ მოგაკითხე...(კორი) -მეე?რას გულისხმობ..(მე) -შენი დავიწყება არ შემიძლია...ძალიან ძალიან მიყვარხარ...(კორი) ყელში რაღაც გამეჩხირა...გაკვირვებული ვუყურებდი კორის... ძლივს რაღაც ვუთხარი... -კორი..ნია ჩემი მეგობარია..მას არ შემიძლია გული ვატკინო....თან თქვენ უკვე დიდი ტკივილი მომაყენეთ და აღარ მინდა ეს კიდევ განმეორდეს...(მე) -გეფიცები..გეფიცები გულს აღარ გატკენ..მაშინ ძალიან ძალიან გათიშული და მთვრალი ვიყავი..არ შემიძლია შენი დავიწყება...(დამიჩოქა) -ადექ კორი ადექი..ნია წუთზე გამოვა და არ მინდა ერთად გვნახოთ..იცოდე გული არ ატკინო თორრ ჩემთან გექნება საქმე...წადი კორი..წადიიიიიიიიიიი(მე) -არ შემიძლია..შენს გარეშე აქედან ფეხს არ მოვიცვლი..(კორი_) -მეწინააღმდეგები..კარგი მაშინ მე აქ ვიქნები..(წარბი ავუწიე) -ამას შენ ვერ გადაწყვეტ...ბიჭებო..(ვიღაცას დაუძახა ხელი მომკიდეს) -გამიშვით...გამიშვით...(ვეჯიკავებოდი) ერთს ფეხი ჩავარტყი....იქ.... და გავიქეცი....დავრბოდი თან ღამე იყო...მაგრამ ის ბიჭები მომსდევდნენ..ერთ შენობაში შევედი საადაც უამრავი აგური და მტვერი იყო..აგურებს ამოვეფარე..მაგრამ უკნიდან ვიღაცამ ტომარა თავზე ჩამონაცვა...და პირზე სპირტიანი ნაჭერი მომაფარეს..იმწამსვე გავითიშე... როცა გავიღვიძე თვალებზე აფაებული მქონდა რაღაც..დაბმული ვიყავი და ვერაანაირად ვერ გავანთავისუფლე თავი.... კორის ხმა მომესმა.. -შე იდიოტოო....ახლავე გამათავისუფლე აქედან..(მე) -ეს შეუძლებელია..ჯერ ძალიან ბევრი რამ უნდა მოვასწროთ..(კორი) -რაა?მე მეგონა ყველაფერი მოგვარდა მეგონა ნიასთან ბედნიერი იყავი..შენ კიდევ ეს გამიბედე?ახლავე გამიშვი..გამიშვი..(ვყვიროდი) -არა არაა....ჯერ არ გაგიშვებ...სანამ რაღაც უნდა მოვასწორთ მერე კი შეგიძლია წახვიდე..(კორი) -იდიოტი,ნაძირალა ადამიანი ხარ.ვე გიტან გაიგე?მძულხარ..მთელი არსებით მძულხარ...(მე) თვალებზე მომხსნეს ის ტომარა თუ რაღაც იყო..ფინი მიახლოვდებოდა... ძალიან ძალიან ახლოს იყო.... მას ეს არ შეეძლო?ეს შეუძლებელი იყო..ტირილი მოვრთე...მომიახლოვდა და კოცნა დამიწყო...მუშტი მუცელში ჩავარტყი..გასაღები გამოვაძვრე მის ჯიბიდან და კარები გავაღე..ის 3 კაცი მე გამომედევნა...ტყეში შევედი..ქვას წამოვკარი ფეხი....გაქცევა ვცადე მაგრამ უამისოდ...ავდექი და კოჭლობით გავაგრძელე სირბილი....ქუჩაზე გავედი და ტაქსი გამოვიძახე..ისეთი შეშინებული ვიყავი....სასტუმროში შეშინებული,გაფითრებული მივედი..ნიას შეეშინდა როდესაც დამინახა... --ვაიმე დიანნა რა მოხდა?(ნია) მე კი ვტიროდი გაუჩერებლად ვტიროდი... -ეს როგორ შეეძლო?ეს როგორ გამიბედა..(ვსლუკუნებდი) -დიანნა დაწყნარდი..რა მოხდა???რაა?(ნია) -მან..მან...გამაუპატიურაა...(მე) -ვინ ვინ??(შეშფოთებული სახით მიყურებდა) -კ..ო...რ....დდდდდ.......მა....მან გამაუპატიურა...ეს როგორ გააკეთა?ეს როგორ გამიბედა... -რააა?(ნია) -მან გამიტაცა..როცა შენ მაღაზიაში იყავი...(ვსლუკუნებდი) -აღარ გაააგრძელო...გთხოვ...(ნიასაც ცრემლები წამოუვიდა) და ჩამეხუტა... -დაწყნარდი..ყველაფერი კარგად იქნება...პოლიციაში უნდა დავასმინოთ..(გაჭირვებით თქვა) -არა გთხოვ არა..ის კიდევ მოვა ჩემთან..ის კიდევ..(ცრემლები მოვიწმინდე) ძლივს დავიძინე ამ ღამეს..მე და ნია განადგურებულები ვიყავით.... დილით ადრე ავდექი...ფარდები გადავწიე.... დაღონებული სამზარეულოში შევედი და საჭმლის მომზადება დავიწყე... კარტოფილი შევწვი და ჩაი გავამზადე..ნიაც შემოვიდა სულ თვალდასიებული იყო... -ამდენს როგორ უძლებ დიანნა?ამდენს როგორ უძლებ?ამდენ ტკივილს როგორ უძლებ??(ტირილი დაიწყო) -ო ღმერთო..ნია..მოდი ჩემთან..(ჩავეხუტე) -ტირილი დაიწყო... -ამდენი რამე გადაგხდა თავს და რა გამშვიდებს?ნორმალური ადამიანი ამდენს ვერ გაუძლებს??შენ რატომ ხარ ასეთი..ამ ყველაფერს როგორ უძლებ??(ნია) -ჰმ..მე თვითონაც არ ვიცი...(მაგრად მივეხუტე) საჭმელი ვჭამეთ.... გამოვიცვალე და ჩავედი ქვემოთ..ცოტა შემეშინდა და ნიაც გამომყვა: გზაში კოლა ვიიყიდეთ...ასე გადიოდა დღეები..კორი არსად ჩანდა..მით უფრო კარგი.. 15 სექტემბერი... კოლეჯისთვის მოვემზადე და ჩაცმა დავიწყე:
ნია უკვე გამზადებული იყო: კოლეჯში წავედით..პირველი დღე ძალიან რთული დღე აღმოჩნდა... სახლში დაბრუნებისას უცხო ნომერმა მობილურზე დამირეკა: -ალო..(მე) -სემი მკვდარია.. ......................................................................................... შეიძლება შტერობა თავი გამომივიდა... ახლავე თუ მოგროვდება 5 კომენტარი...იმწამსვე დავდებ შემდეგს ოღონდ ის რომანტიკული იქნება... მე უფრო დიდი მინდოდა დამედო მარა რავიციი... მიყვარხართ!
1666
1351
1000
