იცხოვრე
დღევანდელი დღით,და არ იფიქრო რა იქნება ხვალ...იყავი ის ვინც ხარ დღეს და
არა ის ვინც გინდა იყო ხვალ...დატკბი იმით რაც გაქვს...გიყვარდეს
დღეს..გიხაროდეს..და არ იფიქრო რა იქნება ხვალ... ეს არის ჩემი ისტორია
რაამაც ტკივილი მომაყენა და აღარასდროს დამავიწყდება...ყველაზე მეტი
ტკივილი ყოველთვის შენ ახლო ადამიანი გაყენებს...შეიძლება გაუცნობიერებლად
მაგრამ ეს ასეა...იცით რატომ ვამბობ ასე?იმიტომ რომ სულ ახლახანს ჩემთვის
ყველაზე ახლო ადამიანებმა დანა ყველაზე მწარე ადგილას ჩამარტყეს...ამ
ნატკენს ვერაფერი მოაშუშებს... მაგრამ იმედი არ უნდა დაკარგო შენი ბედნიერებისთვის უნდა იბრძოლო....
*** ყველაფერი
ნიუ-ორკში დაიწყო..მამაჩემს ახალი სამსახური შესთავაზეს და მთელ ოჯახს
მოგვიწია გადასვლა ნიუ-ორკში..ახალი სკოლა და ახალი ცხოვრება
მელოდა...პირველი დღე როგორც მოველოდი რთული აღმოჩნდა...მაგრამ
თანდათანობით შევეჩვიე...გავიცანი ერთი გოგონა სახელად ნეა...კარგი
ადამიანი აღმოჩნდა...ყველაფერი იდეალურად იყო სანამ სკოლაში ახალი
მოსწავლე არ დაგვემატა... ალბათ გაინტერესებთ ვინ იყო ეს ახალი
მოსწავლე?Cory Montheith თქვენთვის ცნობილი მომღერალი და
მსახიობი...სიმართლე გითხრათ მე და Cory-ს თავიდანვე მოგვწონდა
ერთმანეთი...შემდეგ სკოლის ყველაზე პოპულარული წყვილიც ვიყავით...
რატომ
ვიყავით?ეს დიდი ისტორია მაგრამ დამიჯერეთ ამას მალე გაიგებთ...ის კვირა
არ დამავიწყდება როდესაც ჩემს ცოხვრებაში ყველაფერი შეიცვალა...დაკვარგე
ყველა ჩემთვის უძვიფრასესი ადამიანი ნეაც კი...შემდეგ მივხვდი რა სულელი
ვყოფილვარ..ვისწავლე სათანადო მეგობრების და საყვარელი ადამიანის
არჩევა...ვიყავი პატარა გოგონა დიდი ოცნებებით!ოცნებებით რომელსაც
ვერასდროს ავიხდენდი.. *** ერთ
დღეს კორისთან სახლში მივდიოდი..კარებზე დავაკაკუნე მაგრამ პასუხი არ
ისმოდა...კარები თვითონ გაიღო აქეთ-იქით მოვიხედე და საშინელება
იყო..არეულობა უსუფთაობა..კორის ოთახში შევედი და ნიასთან ერთად დავინახე..
წარმოიდგინეთ ჩემი რეაქცია როდესაც შენი საუკეთესო მეგობარი შენს
შეყვარებულთან ერთად არის და შენ გატყუებს...იქიდან გამოვიქეცი
ტირილ-ტირილით...არ ვიცოდი რა მექნა თავგზა აბნეული დავდიოდი...მანქანა
დავქოქე და სახლში წავედი მაგრამ ჩემდა საუბდუროდ გზაში აავარია
მომივიდა..მის შემდეგ აღარაფერი მახოვს..ერთადერთი რაც დავინახე ეს იყო რომ
ექიმებს მივყავდი საოპერაციოში...
______________________________________________________________________________ ეს თავი საცდელი იყო..შემდეგში დიდი თავი იქნება.. ღირს თუ არა გაგრძელება?