–აბა?
–ზომბები უნდა გაყარო და უნდა შევამოწმოთ შენც თუ გაქვს ძალები.. ჩემი სისხლი ხომ დალიე..
–ხო ეგეც მართალია...
კარგი მოდი დავიწყოთ... ~
–შენ პირველი ხარ მაინტერესებს როგორ აკეთებ..
–კარგი..
ჭიქას შევხედე .. და ფიქრი შევწყვიტე.. თავი ოდნავ გვერძე გადავხარე და და გატყდა....
–მოკლედ მისმინე არაფერზე არ უნდა იფიქრო და მხოლოდ მას უნდა უყურო რასაც ანადგურებ..
მიდი სცადე..
–კარგი.. მე ახალი ჭიქა დავდგი...
–მიდი..
მან წიქას შეხედა... უცებ თქვა..
–არა .. არ გამომდის,
–თუ არ ეცდები არ გამოგივა...
–არა..
–კარგი მისმინე . არაფერზე არ იფიქრო... მხოლოდ იმაზე რისი განადგურებაც გი... სიტყვა
დამთავრებული არ მქონდა რომ ჩემთან მოვიდა და მაკოცა... სუნთქვა შემეკრა... მისი მოცილება
ვცადე ოდნავ მოვიშორე და ჭიქის ტეხვის ხმა გავიგე.. მე გამეღიმა და ახლა თითონ ვაკოცე..
არ მაინტერესებდა ეს როგორ შეძლო მხოლოდ ის ვიცოდი რომ მიყვარდა.. მიყვარდა როგორც
არავინ.. მიყვარდა ისე როგორც არასდროს მყვარებია..
––––––––––––––––––––––––––––––––––
საშინლად მეძინა ვნერვიულობდი... თუ დაიღუპებოდა მართლა ჩემი ბრალი იქნებოდა....
ისევ ვვარჯიშობდით .. გაუჩინარება თანდათან უკეთ გამომდიოდა..ის კი განადგურებაში ვარჯისობდა..
–ჰმმმმ...
–რა?
–არაფერი.. უბრალოდ ეხლაც ვერ ვხვდები ის ჭიქა როგორ გატეხე..
–ააააა...
–მომიყევი რაა..
–როცა გაკოცე ყველაფერი დამავიწყდა.. შენ რომ ჩემი მოცილება სცადეე გავბრაზდი.. დააა
ჭიქის გადანგურება ვისურვე.. ვისურვე გამქრალიყო და გამომივიდა...
–და ეგ რატომ ისურვე?
აი ამიტომ.. და მაკოცა....
ისევ მოვიშორე... და საათს შევხედე..
–ღმერთო .. 6–ის ნახევარია.. ამ დროს ტელეფონზე შეტყობინების ხმა გაისმა..
ჩავრთე..
–ელის ტყეში მოდი.. 100 მეტრის მოშორებით..
და გაითიშა.. ის უცებ მანქანის რულზე გაცნდა.. და მახსიმალური სისწრაფით ტყისკენ წავედით..
მივაღწიეთ მე მანქანიდან გადმოვედი დატყეში შევედი.. ხეებიდან მზემ გამოანათა...
1666
1351
1000
