ნაწილი 2
გავიდა ორი კვირა ჩემს თავს ვებრძოდი ციცოცხლესა და სიკვდილშიი ..და დადგა ის მომენტი როდესაც თვალები უნდა გამეხილა .. ცოტა ავწრიალდი..
ფინ:ქვინ ძვირფასო..
თვალები ძივს გავახილე გულში სხვა ვიყავი მიწაზედ კი სულ სხვა ..
ქვინ:ქვინი?
ფინ:როგორ მიხარია რომ თვალები გახიილეე..იდიოტი ვარ ნამდვილი იდიდოტი რომ ასე მოგექეცი ..
ქვინ:მომექეცი ?
ფინ:რა დაგემართა,,
ქვინ:იცით არ ვიცი რა დამემართა აქ რა მინდა..
ფინ:ქვინ არ ვიცი მაგრამ ძალიან მიყვარხარ ცხოვრებაზე მეტად
ქვინ:ბოდიშით რომ სიყვარულითვე ვერ გპასუხობ ..მაგრამ რაღაც უცნაურად ვარ,,
ფინ:არ გიყვარვარ ..?
ქვინ:არა..
ფინ:არც მაქამდე გიყვარდი ?
ქვინ:არა .მე ხომ არც კი გიცნობ ?და საიდან უნდა მყვარებოდი ?
ფიინ
მიხვდი რომ რაღაც კარგად ვერ იყო და ექიმს დავუძახე..
-ოჰოჰ რა კარგია ჩვენმა მზეთუნახავმა თვალები გაახილა..
ქვინმა ეს შეიფერა...
-ქვინ ხომ არ გეწყინება სხვაგან რომ წაგიყვანოთ ..
ქვინ:უკაცრვად მე ქვინი მქვია,, ?
-ექიმი მიხვდა რომ საქმე ცუდად იყო .. უცებ ქვინი დააწვინა საწვეთე ჩაუდგა და სხვა ოთახისკენ გაეშურა..
ქვინ
საშინლად ვიყავი .რა ხდებოდა ვერ ვხდებოდი .. ვინ ვარ? რატომ ვარ აქ.. ? ოოო ღმერთო დამეხმარე.. ვინ ვარ .. ვინნ .. რა მჭირს და დამემართა .ამ გაურკვეველ პასუკხზე ვერავინ ვერ მპასუხობდა.. მივდიოდი და შუქებს ვაკვირდებოდი ..რაღაც ეს შუქები მეცნობოდა ..ბოლოს კი ტომოგრაფიულ კაბინეტში შემიყვანეს რაღაც მაგიდაზე დამაწვინეს
-ქვინ ხომ არ გაინძრევი..
თავი დამჯერი გოგონასავით დავუქნიე.. ეს მაგიდა ნელნელა რაღაც მოწყობილობაშჳ შევიდა..ვცდილოვდი დამენახა რას აჩვენებდა კომპიუტერი მაგრამ ამაოდ ვერ ვინძრეოდი ამის უფლება ა მქონდა
ექიმები
-ოო ღმერთო ჩემო ეს რა არის?
-საშინელება გაგიჟდება მალე..თუ არა გიჟი ..
-ტვინის 80% გათიშჲლი აქვს როგორ მოძრაობს ან ლაპარაკობს მიკვირს..
-რამე უნდა ვუშველოდ გოგონას..
-ექიმო კარგით რა თვქნთითონ იცით რომ მას ვერაფერ გადაარჩენს სასწრაფოდ ფსიქიტრიულ ცენტრში გაგზავნეთ ..
ქვინი
ორი ექიმი შემოვიდა და უკან პალატაში დამაბრუნეს..
მე ტელევიზორს ვუყურებდი ..ამ დროს ექიმი შემოვიდა..
-ქვინ შეიძლება ..
ქვიინ:დიახ..ექიმო უნდა დაგელაპარაკოთ ..
-მეც მაგიტომ მოვედი.
ქვინ:მე დავიწყებ.. ორ პიროვნებას შორის ვცხოვრობ ერთი ვიღაც ქვინია ერთი მე .. სულ სხვანაირმა გავიღვიძე არ მახსოვს არაფერი ეს ხომ შუძებელია..
-არავინ ა რ გახსოვს .?
ქვინ:არა(და თავი კატასტროფულად გავუქნიე)
-ქვინ შენ მანქანა დაგეჯახა ,მძიმედ დაშავდი ,,, რომ გადარჩი ყველაში გაოცება გამოიწვიე.. რადგან ტვინის 80% დაზიანებული გაქვს,,
ქვინ;რა?გიჟი ვარ.. ?არაფერი მახსოვს,, ? პირზე ხელები ავიფარე .. შემეშინდა .. სულით ობოლი ვიყავი .ყველაზე განადგურებული მთელ მსოფლიოში ,,
ქვინ:უნდა მომკლათ ?
-არა რას ამბობ ... უბრალოდ..
ქვინ:უბრალოდ საგიჟეთში უნდა გამიშვათ .. ცხოვრებას რა აზრი აქვს ..
-ქვინ იქ დაგეხმარებიან ყველაფერი გაიხსენო ..
ქვინ:სიკვდილი მირჩევნია.. არ მიინდა ესე მარტო პიროვნებაში ცხოვრება .. არ მინდა .. ეს მარტოობა გამაგიჟებს .. არ შემიძია ამის ატანა ..
სხვა გზა არ მქონდა .. რამოდენიმე დღე ესე ჩუმად ვიჯექი .. და თვინს ძალას ვატანდი რომ რაიმე გამეხსენა მაგრამ ამაოდ .. ბოლოს ექიმი შემოვიდა და მითხრა
-წასვლის დროა..
მე ჩუმად ავდექი ..
ქვინ:2 წუთი ჩავიცმევ..
-კარგი მანქანა გელოდება ......
მე გასახდელში შევედი .. და გამოვცვალე..

ძალიან მეშინოდა.მაგრამ ცხოვრებას ვერ გავექცეოდი ,,
ჩუმად ჩავედი და მანქანაში ჩავჯექი ,,
მთელი გზა ჩჲმად ვიჯექი ..ბოლო კი ამ წყეულ სავანტყოფოში მივედი..
-მოხვედი..
ქვინ:ვიცი.. მაგრამ მე გიჟი არ ვარ..
-ნახვამდის.. არც კი მომისმინა ისე წავიდა..ორი ექიმი გამოვიდა ..ხელებში მომკიდეს..
ქვინ:რას მიკეთებთ .. მე გიჟი არ ვაარ.. ხელში ამწიეს.. მე ისტერიკაში ვიყავი ..
ქვინ:მე გიჟი არ ვარ გამიშვიით არ მმინდა აქქ..გამიშვით ..ერთ ცარიელ ოთახში შემაგდეს.. კარებზე ხელებს ვაბრახუნებდი
ქვინ:გამიშვით მე გიჟი არ ვარ .. 3 სააათი კუთხეში ვიჯექი .ბოლოს კი კარები შემოაღო ერთმა ბიჭმა ..
მე შემეშინდა და კედელს ავეკარი..
-შეიძლება .. ქვიინ..
ქვინ:ვინ ხარ... არ მომიახლოვდე მე გიჟი არ ვარ ..ამ დროს მისი სახელ ნელნელა დავინახე ეს იყო ქერა ახალგაზრდა ცისფერთვალება ბიჭი ..
-მე არაფერს არ დაგიშავებ ..მე ჩორდი მქვია .. იმედია დავმეგობრდებით ..
ქვინ:მე გიჟი არ ვარ (ისევ და ისევ ვიმეორებდი)რადგან ყველაფერი დამავიწყდა მე გიჟი არ ვარ..
ჩორდმა ხელი დამადო.
ქვინ:ა მომიახლოვდე .. არ შემეხო მომშორდი..
მე კუთხეში დავჯექი..
ჩორდ:დაიანა ნება მომეცი დაგეხმარო.. მე დაგეხმარები რომ ყველაფერი გაიხსნო .. შენი ისტორია დაწვრილებით შევისწავლე და დაგეხმარები გაიხსენო ყველაფერი.იმ ადგილებში ხშირად გატარებ სადაც სიარული გიყვარდა ..
ქვინ:მართლა.. აქ არ ვინქები ჩამწყდეული ..
ჩორდ:არა ნორმალურ ოთახში იცხოვრებ კარეთაც გახვალ ოღონდ ეზოში მარტოო .. ოღონდ რასაც გეტყვით უნდა შეასრულო ..
მე წამოვდექი და ჩორდ გავყევი .ერთ ოთახში შემიყვანა .. და ლოგინზე დავჯექი ..
ქვინ:მომიყევი ჩემზედ.. რაიმე მაინც მითხარრი ..
ჩორდ:დღეს გადაიღალე არ შეიძლება ...
ქვინ:შენ ვერ წარმოიდგენ იცხოვრო და არაფერი იცოდე.. ისე რომ რა დაგემართა ეგ არ გახსოვდეს.ისე რომ სულ მარტოდ იყო ..დამეხმარე გთხოვ ..
ჩორდმა ხელი მომკიდა
ჩორდ:მე ამისთის ვარ რომ დაგეხმარო და გეფიცები დაგეხმარები .. ოღონდ დროა საჭირო..
ქვინ:რამდენი როცა ის 20%-იც გამომეცლება თავიდან ?
ჩორდ:ერთი ორი დღე და ყველაფერს თავიდან დაიწყებბ ..
ქვინ:მპირდები ..?
ჩორდ:გპირდეები და ჩორდმა ხელზე მომკიდა.. ამ დროს კი გამეღიმა..
ჩორდ:ულამაზესი ხარ ღიმილის დროს.. ხშირად გაიღიმე ხოლმე ,რადგან მოწყენილი პაციენტი მე არ მინდა..
ქვინ:მეკიდე არ მინდა პაციანტი ვიყო .. ჩორდ ჩემი მეგობარი იყავი ,,
ჩორდ:ეგრე იყოს ვმეგობრობთ ..
ქვინ:რათქმაუნდა..
მთელი დღე ვფიქრობდი .ფანჯარასთან ვიჯექი და ვუყურებდი სხვადასხვა ავანტყოფებს .. საშჳნელება იყო სრული ამ სიტყვის მნიშნელობით ..ზოგს რა უჭირდა ზოგს რა..
ამ ფირებში გართულს ღამე დამაღამდა და დავიძინე..
9 საათზე კარების ჭრიალი მომესმა ..უცებ თვალები გავახილე..
ჩორდ:შეიძლება?
ქვინ:მოდი ჩორდ..
ჩორდ:ესეიგი წამოდი სასაუზმოდ.. მე წამოვდექი და გავყევი ..
ქვინ:შეიძლება აქ მართლა გავგიჟდე ..
ჩორდ:რატომ ..
ქვინ:ერთსულოვნობაში ..
ჩორდ:ჩვენ ხომ მეგობრები ვართ ..
ქვინ:ოო .. ხოო .. მაგრამ აღარავის არ ვენდობი უკვე .არაფერი მახსოვს და მეშინია.. არ გეწყინოს რა..
ჩორდ:რა სისულელა.
ქვინ:ისე რა მახსოვს იცი მოდა..და ეგ საშინელი თეთრი ხალათი არ გიხდება..
ჩორდ:მაგრამ არც მე არ ვარ Fashion week-ზე.. ეს ჩემი სამსახურია..
ქვინ:ოო რათმქუნდა .. სამზარეულოში შევედი .. არავინ არ იყო ...
ქვინ:სხვა პაციენტები სად არიან ..
ჩორდ:ეგენი 11 საუმზობენ ..
ქვინ:და მე 9-ზე რატომ უნდა ვისაუზმო ?
ჩორდ:იმიტომ რომ ... მოკლედ არ მინდა მათან კონტაქტი გქონდეს..
ქვინ:გასაგებია.. მე დავჯექი .. აბა რას მაჭმევ ..
ჩორდ:შემიძლია შეოგთავაზო გრეჩიხა ან მოხარშული კარტოფილი ..ანუ პიურე..
ქვინ:რა? ბავშვი ვარ თუ კბილები არ მაქვს..
ჩორდ:არცერთი და არც მეორე მაგრამ დიეტაზე ხარ .ხომ არ დაგავიწყდა ის ერომ ოპერაცია გაგიკეთეს ..
ქვინ:საბედნიეროდ ეგ მაინც მახსოვს .. ჩხვირზე ხელი მქონდა მოჭერილი და ისე ვჭამდი .. ძლივს დავამთავრე და ოთახში დავბრუნდი ..
რამდეონემ საათში ჩორდი ისევ შემოვიდა..
ჩორდ:ქვინ წამოდი ..
ქვინ:სად?
ჩორდ:დღეიდან მკურნალობა სიწყებ ..მე წამოვხტი და გავყევი ..ჩორდმა სადღაც შემიყვანა და სკამზე დამსვა თვითონ წინ დამიჯდა...
ჩორდ : მეხსიერების აღდგენა იწყება..
ქვინ:მეშინია .. იმის მეშინია რომ რა მოხდა ისეთი რომ ასეთ დღეში ჩავარდდი ..
ჩორდმა დამაწვინა .. რაღაც აპარატურა მომარგო თავზე ..
ჩორდ:ეხლა მომისმინე .. ეცადე გაიხსენო რაც მოხდა თვის წინ ..
ქვინ:ვერ გავიხსენებ ..
ჩორდ:პირველ რიგში ის უნდა გაიხსენო რის გამოც ეგრე ჩავარდი .. თვალები დახუჭე .. ჩორდმა ნემსი გამეკეთა ვენაში.. ეხლა კი მოდუნდი და იფიქრე..
რამოდენიმე წითის მერე წამოვიყვირე ..
ქვინ:ვერაფერს ვიხსენებ ..
ჩორდ:ვახ იცადე ..თავს ძალა დაატანე ..
ქვინ:ვცდილობ მაგრამ არ გამომდიის..
ჩორდ:ეცადე დაიძინოსავით ..
უცებ გონებაში ამიღდგა ის მომენტები როცა სიხარულით მივდიოდი კიბეებზე ..
ჩორდ:ეცადე მელაპარაკო რასაც ხედავ ..
დაიანა:კიბეებზე ავდივარ .ვარდისფერი კაბა მაცვია.. კარები შევაღე .. ნელნელა მივუყვები რეფენას სადღაც ოთახში შევედი და ვიღაც ბიჭი დავინახე .. იცებ კი გამოვიქეცი .. ის გამომეკიდა .. რომ მივბოდი დამიძახა არ მოვუსმინე ის ყვიროდა რომ არ გადახვიდე ტრასაზე მე არ დავუჯერე გავიქეცი და მანქანამ დამარტყა.. ამ დრის თავ ვიკივლე.... მიშველეთ მიშველეთ
ჩორდ:არ აკომაში ვარდება .. ქვინ გაიღვიძე გაიღვიძე..
ამ დროს თვალები გავახილე.. და ჩორდს ჩავეხუტე
ჩორდ:დაწყნარდი ყველაფერი კარგად იქნება.
ქვინ:ეს საშინელება იყო .. ნელნელა წამომაყენა და პალატისკენ გამიყვანა ..
ჩორდ:შენს ნალაპარაკებს დაწვრილებით ვიწერდი და იქ ბიჭი ახსენე
ქვინ:ხო ..
ჩორდ:მარტო იყო ბიჭი ..
ქვინ:არ მახსოვს..
ჩორდ:ის დაინახე და გამოიქეცი რა უნდა ყოფილიყო ამის მიზეზი ..
ქვინ:ფართი იყო ..არეული იყო ყველაფერი იქ გოგოს ნივთები დავინახე ოთახში როდესაც შევიხედე ...
ჩორდ:ვინმე გოგოსთან დაინახე..
მე უცებ წამოვდექი ...
ქვინ:არა არ შემიძია ლაპარაკი .. მითუმეტეს შენთან ..
ჩორდ:რატომ ..?
ქვინ:პირადულია ეს ყველაფერი თან ბიჭი ხარ ..
ჩორდ:დაივიწყე ეგ ...
ქვინ:დამიცინიხარ..?
ჩორდ:დაივიწყე და მითხარი ყველაფერი .. ის ბიჭი შენი შეყვარებული იყო ?
მე ხმას არ ვიღებდი ..
ჩორდ:მხოლოდ ერთი სიტყვა საჭირო კი ან არა..
ქვინ:აუ ხო იყო ..
ჩორდ:მეთვითონ მივხვდი უკვე ვიღაცანთან დაინახე..
ქვინ:ხო ხო ..
ჩორდ:უკეთესობისგენ უკვე ერთი ნაბიჯი გადავდგით ..
ქვინ:ხო ერთი კუს ნაბიჯი ..
ამ დროს კარებზე ბრახუნის ხმა გავიგე ..
ქვინ:ვინ უნდა იყოს..
ჩორდ :მე გავაღებ ..
ჩორდმა ნელნელა შეაღო კარი ..ორო გოგო იყო ..
-გამარჯობათ ქვინი აქ წევს..
ჩორდ:დიახ..
-ჩვენ მისი მეგობრები ვართ .. იქნებ გაგვიხსენოს..
ჩორდ:შემოდით ..
მე ფანჯარაზე ვიჯექი ..
-ქვინ .. ეი ..როგორ ხარ..
მე გაკვირვებით შევხედე მათ ..
-არ გახსოვართ მე და ნაია.. სელენა და ნაია..
უცებ თავი დავხარე..
ქვინ:სელენა და ნაია ?