"Don't Forget to Remember Me " ♥ თავი 4 ♥ ♥ შეაფასეთ ♥ ♥ იმედია მოგეწონებათ ♥
ამ დროს ტელეფონის ხმა გაისმა,მეტმა აიღო...ვიღაცას გამწარებული ელაპარაკებოდა..იგინებოდა და ვიღაცას ლანძღავდა..სახეზე შევატყვე,რომ აფორიაქებული იყო...სამზარეულოში შევედი,მადის-ამძღვრელი სუნი ვიგრძენი..შემწვარი ქათამის,პამიდვრის ნივრის და ყველის სუნი გამოდიოდა...გამწარებული ვჭამდი...თან მეტის რეაქციას ვაკვირდებოდი,თუ როგორი აფორიაქებული ელაპარაკებოდა ვიღაცას ტელეფონში...როცა ლაპარაკი დაასრულა მობილური მოისროლა...თმებს იჩეჩავდა,დივანზე ჩამოჯდა და თავი მუხლებში ჩაერგო.. -რამე მოხდა?(მასთან მივედი) -არა,ყველაფერი კარგადაა ძვირფასო! უბრალოდ კამათი მომივიდა ჩემს ნაცნობებთან...დაწყნარდი,სანერვიულო არაფერია..(მეტი) -დარწმუნებული ხარ?(დაეჭვებით ვკითხე) -სრულიად...(გამიღიმა და მეორე ოთახში გავიდა)-ცოტა არ იყოს გამაკვირვა მისმა საქციელმა...მისი გასვლით ვისარგებლე და მობილურს ხელი ვავლე...სატელეფონო კონტაქტებში შევედი და ვნახე დღევანდელი მესიჯები,საუბრები..მესიჯებში საშინელი მუქარა და ლანძღვა-გინებები ეწერა! თვალები გამიფართოვდა, ნომერი ამოვიწერე სუფთა ფურცელზე...მეტის ნაბიჯების ხმა მომესმა და ტელეფონი დავაგდე იმ ადგილას საადაც ეგდო...სამზარეულოში გავედი და ჭამა განვაგრძე..თუმცა ვერ მოვეშვი მეტზე ფიქრს...მესიჯებს,რომ ვკითხულობდი იმდენი მუქარა ეწერა,თავად მე შემეშინდა...მეტს შევატყვე,რომ რაღაცას მიმავალდა..გული დამიმძიმდა,ნევრიულობა დავიწყე...სადაცა გული წამივიდოდა...ტუჩები ავიბზუე.. ესევი ვიჯექი და ნევრიულად ვათამაშებდი ფეხს..ბოლოს მოთმინების ფიალა ამევსო,ძაფი გამიწყდა და გამწარებული წამოვხტი,კიბეებზე გიჟივით ავედი...ოთახში შევედი და ჩემი ჩანთიდან მობილური ამოვიღე და ხელში მოვიმარჯვე,,,ფურცელი ჯიბიდან ამოვაკვეხე და ნომრის აკრეფა დავიწყე ტელეფონზე...ხელები მიკანკალებდა,ზარი გავუშვი...ტელეფონი ვიღაცა კაცმა აიღო...ხმა ბოხი ჰქონდა...ცოტა არ იყოს შემეშინდა,,, -ვინ ხართ?(უხეშად დაიწყო გამოლაპარაკება) -გამარჯობათ,მე..მე...ელიზაბედი მქვია :)) (თავაზიანად დავუწყე ლაპარაკი) -რა გინდა გოგონავ?(განაგრძო უხეშად გამოსაუბრება) -მაინეტერესებს რა კავშირი გაქვთ მეტთან...(საქმეზე გადავედი) -აააჰ..მეტი...ჰაჰ...რაში გაინტერესებთ ვინ ხართ მისთვის?(დაკითხვა დამიწყო) -მე მისი..მისი...ახლობელი ვარ...უახლოესი ახლობელი...მაინტერესებს მეტმა რამე ხომ არ დააშავა? რა კავშირი აქვს თქვენთან?(დაკითხვა ახლა მე განვაგრძე) -აჰაა..ესეიგი მისი შეყვარებული ბრძანდებით...თუ ყველაფერი გაინტერესებთ მობრძანდით ”_________” ამ მისამართზე,ჩაიწერე არ დაგავიწყდეს გოგონი..თუ ყველაფრის გაგება გსურს მოდი აქ..(ჩაიფხუკუნა კაცმა) -როდის შევხვდეთ?(თავაზიანად ვკითხე) -ახლავე,ამ დათგმულ ადგილას..მაგრამ,ჩუმად გამოდი სახლიდან შენმა მეტმა არ დაგინახოს...(სიცილით მიპასუხა) -შევეცდები,ფრთხილად ვიყო...მადლობთ რჩევისთვის...(ვეთავაზიანე და ტელეფონი დავკიდე) უპირველესყოვლისა წყალი გადავივლე,მოხერხებულად ჩავიცვი,ჩანთა მოვიმარჯვე და ქვემოთ ჩავედი.. მეტი არსად ჩანდა..ამ დროით ვისარგებლე და გარეთ გავარდი..გარაჟიდან მანქანა გამოვიყვანე და წავედი...როცა მივუახლოვდი დანიშნულ ადგილას.ტროტუარზე გავაჩერე მანქანა... -ეი ქალბატონო!-დამიძახა სტვენიამ. მინა ჩავწიე,კაცმა გაზეთი სკამზე გადადო.. -ქალბატონო ამ მანქანას აქ ნუ გააჩერებთ..(გამაფრთხილა კაცმა) -გმადლობთ... ძვრავა ჩავაწრე და გადმოვედი...კაცთან მივედი.. -უკაცრავად სწორად მოვაგენი ამ მისამართს.???.(ფურცელი გავუწოდე) -(ცოტა ხანი ყოყმანობდა,შემდეგ თავზე მოიფხანა :დდდდდდ )-და თქვა:-დიახ,სწორად მოაგენით აი იქ მარცხნივ შეუხვიეთ და იქით დიდი გასასვლელი იქნება და აი იქ არის ის ადგილი,რომელსაც თქვენ ეძებთ-(ჯიბიდან ცვირსახოცი ამოიღო და შუბლიდან ოფლი მოიწმინდა) -მადლობთ..(ნაზად გავუღიმე და მანქანა დავძერი) -სტვენიას მიმართულებით გავუყევი გზას...მივადექი შენობას...მანქანას კარი მივააჯახუნე და პულტით ჩავკეტე...ერთი ჩავისუნთქე და შენობაში შევედი.. შენობა კი არა უფრო ბუნაკს გავდა...წინ რამოდენიმე ბიჭი შემეგება... -აი ჩვენი ელიზაბედით მოვიდა..(ცინიკურად ჩაიცინა ერთ-ეერთმა ბიჭმა) -ჯობია საქმეს მივუდგეთ! (მკაცრად შევძახე)-ჩემი ხმა კი ექოსავით გაისმა. -როგორც გენებოთ ქალბატოონ..მობრძანდით..(ოთახისკენ მიმიძღვა) კარები ჩაკეტა და მაგიდას მიუჯდა,. -ესეიგი თქვენ გაინტერესებთ მეტ ბენეტის შესახებ..(გაეცინა კაცს) -დიახ...(გამბედავად ვუპასუხე) იმედია მოგეწონათ ეს თავი. წინ უფრო საინტერესო თავები გელოდებათ.
1666
1351
1000
