"Don't Forget to Remember Me " ♥ თავი 3 ♥ ♥ შეაფასეთ ♥ ♥ იმედია მოგეწონებათ ♥ უცბად მან ჩემი თავი ხელებში მოიქცია და მაკოცა... ხელი გავარტყი... -უნამუსო,როგორ გაბედე და მაკოცე (შევეცადე მკაცრად გამომსვლოდა თუმცა არ გამომივიდა) -მეხუმრები?! (გაეცინა) -არა..(დავსერიოზულდი) -კარგი..მაშინ..ბოდიში...(მეტი) -ბოდიში არ გიშველის იდიოტო! (მაისურზე მოვქაჩე და ახლა მე ვაკოცე) -ეს რას ნიშნავს?(მეტი) -ვერ მიხვდი...?(მე) -რაღაცას კი...(ეშმაკურად ჩაიცინა) ამ დღის შემდეგ ჩემს ცხოვრებაში სიმშვიდემ დაისადგურა! დილით,12 საათზე ავდექი..გავიზმორე...ნახევრად მძინარმა ბალიში თავში ვირტყი..გულში გავიფიქრე,როგორ მეზარება სკოლაში წასვლა თქო?! ამ დროს მეტმა დამრირეკა: -მთელს მსოფლიოში ყველაზე ლამაზი სწერვა გოგოს როგორ ეძინაო?(მეტი) -კარგად...უკვე მენატრები...(მე) -მოგაკითხავ და სკოლაში წაგიყვან...თუ გავეთავისუფლები სამსახურიდან..(მეტი) -არა იყოს...მე წავალ...სელეს დავურეკავ და...(მე) -კარგი შენი ნება..წარმატებები! (მეტი) -შენც..(მე)-ტელეფონი დავუკიდე და თვალები ვჭყიტე.რამდენიმე წუთის განმავლობაში,სანამ მე ლოგინში ვცახცადებდი გარეთ ცა ნაცრისფრად თანდათან შეიღება. როცა ცხადში დავბრუნდი,ჩემს დაულაგებელ საძიენებლში აქეთ-იქით იყო მიყრილი ყველაფერი... ჩემს თავზე ცოტა არ იყოს გავბრაზდი..ბარბან-ბანცალით ავდექი და ჩავიცვი: სკოლის ეზოში შესვლისავე,სელენა დამეტაკა... გაკვეთილები მალევე დამთავრდა..ტელეფონი ამოვიღე ჩანთიდან და მეტის ესემესი ვნახე:გელოდები,სკოლის ეზოსთან ვარ! ადგილიდან დავიძერი და კისრისტეხვით გავვარდი გარეთ..მეტის მანქანა ვიცანი და ჩავუხტი: -დღეს რა გეგმები გვაქვს?(სკოლის ჩანთა უკან გადავაგდე) -სად მივდივართ?იქნებ მითხრა...მამაჩემი მიმაკლავს,რომ სახლში არ დავხვდე..(გამეცინა) -ერთ ადგილას წაგიყვან...მოგეწონება...(მარჯვნივ შეუხვია და სიჩქარეს მოუმატა) რამოდენიმე წუთის შემდეგ ჩამეძინა..რომ გამეღვიძა მეტს მანქანა გაეჩერებინა ავტოსადგომზე...თუ ავტოსადგმოს დავუძახებთ?! =მოვედით?(მე) -ხო..(მანქანიდან გადმომიყვანა) ნახევრად მძინარმა მუხლები მომეკვეთა და ძირს დავენარცხე...უფროსწორად დავენარცხებოდი,მეტს რომ არ დავეჭირე... ჩემს წინ დიდი უზარმაზარი სახლი იყო...აუღწერელად ძალიან მაგარი იყო...მის წინ ოკეანე...მეტმა სანაპიროზე ჩამიყვანა..თოლიები წყალში დაცურავდნენ..დელფინებიც თამაშობდნენ..ცხოვრებაში პირველად მენახა დელფინი.. -ეს რა ადგილია?(მე) -ჰაჰ..მოგწონს?(მეტი) -ძაან მაგარია..(მე) ვცანცარებდით და ვერთობოდით..როცა ღია ოკეანეში იახტებით შევცურეთ,დელფინები უკან დაგვყვებოდნენ.....სახეზე ღიმილი გადაჰფენოდა მეტს..ძალიან ბედნიერი ადამიანი ვიყავი... იახტით გავცურეთ მეორე სანაპირომდე... -ლიზა იქ გაიხედე..(მეტი) წინ გავიხედე,თავიდან მხოლოდ წყვდიადი და ოკეანის ზედაპირზე გავლებული მთვარის შუქის თეთრი ბილიკი დავინახე.თუმცა შემდეგ დაბალი,შავი ფიგურა გამოიკვეთა ბნელში..თანდათან რომ მივუახლოვდით გავარჩიე,რომ ეს პატარა კუნძულისავით იყო ეგეთი რაღაცმაგვარი...პალმებიანი პლიაჟი იყო.. -სად ვართ?-გაოცებულმა წამოვიძახე -ეს კუნძულიაააა..პლიაჟი..ნუ რაღაც ეგეთი მაგვარი..(მე) ფიცრებისგან შეკრულ ნავსადგომს მივადექით..იახტის ძრავა დადუმდა..და სრული სიჩუმე ჩამოვარდა...მხოლოდ ტალღების მშვიდი დგაფუნი ისმოდა...ჰაერი თბილი და ნოტიო იყო...სახლში შემიყვანა..იქაურობა ქათქათა და ღია ფერებში იყო გამოკვეთილი.. -WOW...აქ რა გვინდა?(მე) -მინდა ეს დღეები არაჩვეულებრივი იყოს ჩვენ ცხოვრებაში..რომ გაგაბედნიერო...(მეტი) -მე ისედაც გამხადე შენ ბედნიერი..(ვნებიანად ვაკოცე) -არ გშიააა?(მეტი სამზარეულოში შევიდა) -კი,მაგრამ იქნებ ჯერ ოკეანეში გვეცურა?(მაცდურად გავხედე)-წყალი თბილია,,,,(მე) -კარგი,გაქვს მერე ბიკინი?(ცინიკურად ჩაიცინა) -ოფფ...(შევუბღვირე და გარეთ გავვარდი) წყალში ვიჭყუმპალავე..ცოტა ხანში მეტიც შემომიერთდა და გავწუწეთ ერთმანეთი..წყლიდან ამოვედით და სახლში შევედით...საშინლად მშიოდა.....თმები გავიშრე და ოთახში შევედი..კარადა გავაღე და უამრავი ტანსაცმელი დავინახე...რაც შეიძლება თავისუფლას ჩავიცვი შორტები და მაისური... ქვემოთ ჩამოვედი,რომ მადისამღვრელი სუნი ვიგრძენი..სამზარეულოში შევედი და მეტი კულინარიის ამპულაში დამენახვა.. -რას აკეთებ?(მე) -პიცა შევუკვეთე და ცივი სასმელები...პიცას ვათბობ და ქათამს ვწვავ....(გაეცინა) ამ დროს... იმედია ეს თავიც მოგეწონათ ცოტა პატარა იყო და ბოდიშით,,, დააკომენტარეთ!
1666
1351
1000
