"Don't Forget to Remember Me " ♥ შეაფასეთ ♥ ♥ იმედია მოგეწონებათ ♥ 1 თავი ♥
იმ დღიდან ბევრი არაფერი მახსოვს.რა დღიდან?ეს ის დღეა როდესაც მას პირველად შევხვდი.ქუჩაში გათიშული ვეგდე,ალბათ ბევრი წამალი გავიკეთე. მახსოვდა მისი სახე მან მკითხა: -ხომ კარგად ხარ? -კი თავი დამანებე,მომწყდი... მხოლოდ ეს იყო ჩვენი გამოლაპარაკება,გამოსაუბრება,მეტი არაფერი თუმცა ამან შეცვალა ყველაფერი ჩემს ცხოვრებაში.ამ ორ სიტყვამ,ამ ადამიანმა. მის შემდეგ ის არ დამინახავს.მე ჩვეულებრივად ვაგრძელებდი ჩემს ორმაგ ცხოვრებას. დაახლოებით სამი თვის შემდეგ,ერთი ჩვეულებრივი საღამოს მამამაჩემმა და ჩემმა დედინაცვალმა მათი მეგობარი ოჯახი მოიწვიეს და ვახშამი გამართეს. მე როგორც ყოველთვის ბარბი თოჯინასავით გამომაწყვეს...მითხრეს ეს ვახშამი ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანიაო! თავი მაღლა ავწიე და სუფრასთან დავჯექი. უცებ ოთახში კამერონი ( დედინაცვალი) შემოვიდა და თქვა: -ლიზა გაიცანი ეს მეტია ,ბარბარესა და რობერტის ვაჟი. ცა თავზე ჩამომენგრა,ეს ხომ ის ბიჭი იყო რომელმაც ჩემი საიდუმლო იცოდა,ძალიან დავიბენი.ენა დამება,არ ვიცი როგორ მოვახერხე ამის თქმა: -სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა! -ჩემთვისაც (ხელი ჩამომართვა და ცინიკურად ჩაიცინა) -მშობლებმა იციან? -ენა ჩაიგდე.(მე) -როგორც ჩანს არა.(გაეღიმა) -და ხომ არ გინდა,რომ გაიგონ?(წარბი აწია)-ერთი რაღაცის თქმა მინდა ფეხზე წამოდგა,მაჯაზე ხელი ჩავავლე და მოვქაჩე:არ გაბედო იდიოტო! თორე ინანებ,რომ გამიცანი! (დავემუქრე) -მინდა ამ არაჩვეულებრივი ლედის ლიზას სადღეგრძელო შემოგთავაზოთ,რომელმაც სულ რამოდენიმე წუთში ჩემი გაოცება მოახერხა! უნდა ამყობდეთ ასეთი არაჩვეულებრივი ქალიშვილი,რომ გყავთ! (მშობლებს გაუღიმა და თვალი ჩამიკრა) როცა ეს შანტაჟი დაამთავრა,ღრმად ამოვისუნთქე! მთელი საღამო დაძაბული ვიყავი,მეშინოდა რამე სისულელე არ ჩაედინა მეტს! მეტმა წასვლისას კუთხეში მიმაყენა და მითხრა: -ნუ გეშინია არაფრის თქმას არ ვაპირებ.მაგაზე არ მოიკლა თავი (მეტი) -რატომ?(მე) -ყველაფერს ჩემს სასიკეთოდ გამოვიყენებ (ცინიკურად ჩაიცინა) -რა გინდა?(მე) -მალე გაიგებ ძალიან მალე! (გამიღიმა) -იცოდე ჩემს დაშანტაჟებს ვერ შეცდებ,შურისძიება შემიძლია დეგენერატო! (მე) -ვნახოთ..ვნახოთ...მე ყველაფერს ვცდი...(მეტი) -იცოდე თოჯინა ბარბი არ გეგონო,შენი მიზნების ასასრულებლად,რომ უნდა გამოიყენო!!!!!! (მე) -უუუუ..გეტყობა როგორი სწერვაც ხარ! (მეტი) -შენ კი გეტყობა რა გაიძვერაც ხარ! (ენა შევუტრიალე) -უფროსებს ნუ ეუზრდელები! (მზრუვნელად მითხრა) -იცოდე არ გაამაბრაზო! თორე განანებ ! (მე) -არც შენ არ გაამაბრაზო.(გამიღიმა და წავიდა) აი ეს იყო ჩვენი ”მეგობრული” გამოსაუბრება.ვერაფერს ვერ ვიღონებდი ამ გაიძვერას ხელში ვიყავი,,,, მაწუხებდა ფიქრები თუ რას მოიფიქრებდა ის დეგენერატი! თუ ჩემს საიდუმლოს გასცემდა,ცხოვრება თავდაყირა დადგებოდა და აქაც დასრულდებოდა ყველაფერს წერტილი! ამ ფიქრებში ჩამეძინა კიდეც,დილით ადრე ავდექი და ჩავიცვი: ქვემოთ ჩავირბინე,ფეხები მიკანკალებდა..მოსამსახურე მომესალმა:-მის ლიზა რას მოგართვათ?არ ისაუზმებთ?-თავაზიანნად შემეგება -არა იყოს მისის ჰეილი მეჩქარება! (გავვარდი სახლიდან და ლიმუზინში ჩავჯექი) სკოლის ეზოსთან ჩემი მეგობარი სელე მელოდებოდა... გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ,პირდაპირ კამერონის წვეულებაზე წავედი...ჯერ სახლში ავირბინე და ჩავიცვი: წვეულებაზე მისვლისას,ყველას მივესალმე და აი უბედურებაც... -ჩემი მოსამსახურე როგორ არის?(მეტი) -ოჰჰ მეტ...აქ რა ჯანდაბაში მოხვედი?(მე) -როგორც ჩანს ჩემი დანახვა არ გაგიხარდა..(ნაღვლიანი სახე მიიღო) -ნუ კერავ ეგეთ როჟებს,და თვითონ დაფიქრდი სასიამოვნოა იმ ადამიანის ნახვა ვისაც ვერ იტან! (სახე გამიქვავდა) -ძალიან ლამაზი ხარ (სიტყვა ბანზე ჩამომიგდო) -სიტყვას ბანზე ნუ მიგდებ დებილო! (მე) -ნუ უზრდელოობ ლიზა! (რაც შეიძლება ხმამაღლა წარმოთქვა) -თორე რა?(პირი მოვაკეტინე) -გაკოცებ....(ცინიკურად ჩაეღიმა და ყურებამდე აწითლდა) -ვაი შე საცოდავო! ამით მემუქრები შე თხა...(მე) -ვგრძნობ,რომ გინდა მაკოცო..ჩემს დანახვაზე ფრთხები ხოლმე...შეგიყვარდი არა?(სისულეების მოყოლა დაიწყო) -შენ სხვა სამყაროს მიეკუთვნები და ოცნებებში დაფრინავ შე საწყყალო! (გამეცინა) -დამიმტკიცე სწერვა..(მეტი) -ახლავე დამაცადე....(ჩემი მეგობრის მოსაძებნად წავედი უამრავ ადამიანის ქვეშ გავძვერი :დ და ლიამი მოვძებნე)-ვინ არის ლიამი?ლიამი არის ჩემი ბავშვობის მეგობარი რომელიც ჩემზე თავდავიწყებით არის შეყვარებული. -მეტ გაიცანი ეს ჩემი მეგობარი ბიჭიაააააააა (ეს სიტყვა რაც შეიძლება ხმამაღლა წარმოვთქვი)-ლიამი.(მე) -სასიამოვნოა...(ხელი ჩამოართვა მაგ კრეტინმა) -ჩემთვისაც..(ლიამი) -ლიამ რადგან ლიზა შენი მეგობარია ალბათ გეცოდინება მასზე ყველაფერი..ვთქვათ ქუჩაში სეირნობა,რომ უყვარს!...(მეტი) -მოკეტე...(ხელზე ვუჩქმიტე) -არ არ ვიცოდი..(თვალები გაუფართოვდა ლიამს) -გეყო უკვე...(სახე გამიმკაცრდა) -მოიცა ეგ ჯერ რა არის..ის არ იცოდი,რომ...(მეტი) -გეყოოოოო...(ხელი ჩავჭიდე და გავიყვანე) -სად მივდივართ?-არ მითხრა,რომ დანაშაულს იდენ! (გაეცინა) -რომ გითხრა კი მოკეტავ! (მე) -კი...(გაეცინა) მანქანაში ჩავჯექით,დავქოქე,ძრავა აღმუილდა,მეტის სახლთან მივედით... -აი მოვედით...(მეტი) -მაგარი სახლი გაქვს...(მე) -თავი იგრძენი როგორც შეყვარებულის სახლში...(მეტი) -არა იყოს მადლობთ...(მე) -საქმეზე გადავიდეთ?(მეტი) -ხო..ასე გაგრძელება არ შემიძლია...(მე) -ვიცი მეც...(მეტი) -ჰააა???მოკლედ არ მინდა ჩემი საიდუმლო გასცე ამიტომ ყველაფერი თავის ადგილზე დაბრუნდება მე შენ არ გიცნობ შენ მე არა...თითქოს არც კი ვიცნობდეთ ერთმანეთს...ღამეები არ მძინავს,მეშინია,რომ გათქვამ ჩემს საიდუმლოს..(მე) -მოიცა მოიცა..გიჭირს აღიარება იმის,რომ საიდუმლოს გამო კი არა ჩემზე ფიქრობ და იმიტომ არ გძინავს,,(ციინიკურად ჩაიცინა) -ვაიმე სიფათს აგახევ..შე დებილო..ავადმყოფო..შტერო...(ლანძღვა დავუწყე)-უცბად მან ჩემი თავი ხელებში მოიქცია და მაკოცა... იმედია მოგეწონათ ეს თავი... ვეცადე კარგი გამოსსულიყო. გავაგრძელო თუ შევწყვიტო??????
1666
1351
1000
