მაგრამ უცბად ჯასტინზე საუბარი ჩამოვარდა.. ადგილზევე გავშრი... -გავიგე რომ შენ ჯასტინთან ერთად ჩაწერ დუეტს?(ელენი) -დიახ ეს მართალია მაგრამ ჯერ ბოლომდე არ ვარ დარწმუნებული(ტეი) -მოდი დავადასტუროდ სიმართლეა თუ არა და მოდი თავად ჯასტინს ვკითხოთ?(ელენი) -შემოდი ჯასტინ(ელენი) შემოვიდა ყველამ წივილი კივილი დაიწყო... ყურები დამიყრუვდა...იქიდან წამოსვლა ვცადე მაგრამ ელენმა ჩემზე გამოაცხადა: -სელენა აქ დარბაზში იმყოფებოდა და მოდი ჯასტინ მოგვიყევით თქვენი ურთიერთობის შესახებ///(ელენი) -სანამ დავიწყებდე ელენ... სელენა გთხოვ არ წახვიდე(დარბაზისკენ გამოიხედა) -მე შენ მიყვარხარ ძალიან მიყვარხარ....მთელუ ჩემი გული შენ გეკუთვნის..არ ვიცი რამ გაწყენინა რატომ დაგვაშორა ერთმანეთი ბედისწერამ???(ჯასტინი) ძალიან შემრცხვა ცრემლები წამომივიდა ვტიროდიიი....ერთადერთი ეს რაც მოვიფიქრე უნდა გავქცეულიყავი აქედან..ასეც მოვიფიქრე არ ვიცი რა მომხდარა შემდეგ შოუში....
........................................................................... არ ვიცი არ ვიცი ეს სისულელე რამ ჩამადენინა....ქუჩაში დავდიოდი და ვტიროდი ვტიროდი....ამ დროს წვიმამ დასცხო..მე კი ჯერ წასვლას არ ვაპირებდი რადგან წვიმაში მიყვარდა სიარული ეს იმის საშუალებას მაძევდა რომ კარგად დავფიქრებულიყავი....სველ მიწას მივაბიჯებდი და ვფიქრობდი:
ვერ შევძელ, გრძნობა ვერ გაგიმხილე, ახლა მწარედ ვგრძნობ,რომ გვიანია, წრფელ გულს უხდება გრძნობის სიშიშვლე, რადგან ცხოვრება ერთი წამია.
............................................................................ ასე ცოხვრების გაგრძელება აღარ შეიძლება..სულ როგორ უნდა დავიტანჯო..ღმერთო რატომ?რა დავაშავე..აღარ მინდა ცოხვრება წამიყვანე წამიყვანე... ......................................................................... წვიმა უფრო და უფრო უმატებდა.....გზას მივყვებოდი და არემარეს ვათვალიერებდი.... .......................................................................... ბოლოს სულ დავსველდი..სახლში წავედი..კარები როგორც კი გავაღე დიანნა ჩემსკენ გამოექანა და მაგრად ჩამეხუტა.. -ვაიმე სელე სახლში ხარ..როგორ ვნერვიულობდით..(დიანნა) -რა მოხდა?(მე) -რა და სემი შენს მოსაძებნად ამ წვიმაში გაავგზავნე ასე გვიან რატომ დაბბრუნდი სახლში???...(დიანნა) -გვიან??10საათია ჯერ..(მე) -აარა 12საათია..ვაიმე სულ სველი ხარ..წადი შხაპი მიიღე ტანსაცმელს მოგიმზადებ..(კიდევ ერთხელ ჩამეხუტა) შხაპი მივიღე თავი მოვიწესრიგე და ლოგინში ჩავწექი.. ........................................................................ დილით ადრე ავდექი..ფარდები გადავწიე და თეთრი ფუმფულა თოვლი დავინახე ფანჯრის რაფაზე...თოვლი მოდიოდა...ეზოში ბავშვები თამაშობდნენ..მეც ჩავიცვი თბილად და გარეთ გავედი...
...................................................................... ჟანგ მიწას რომელიც დაფარული იყო თოვლით მივაბიჯებდი ნელ-ნელა.... ამ დროს ხმა უკნიდან მომესმა... გავიხედე და ჯასტინი დავინახე... ის მომიახლოვდა... -აახლავე მივდივარ აქედან..(მე) -მოიცადე..(ხელში ჩამწვდა და მომიჭირა) -გამიშვი მტკივა გამიშვი..(მე) თავი მაღლა აწია თვალებში შემომხედა მერე მისი გაყინული ტუჩები ჩემს ტუჩებს შეეხო ასე ვიდექით დიდხანს მარტო ჩვენ ორნი უჩვეულოდ ცარიელ ქუჩაში რომლიც დიდ თოვლში დამარხულ ქალაქს ჰგავდა სადაც მხოლოდ სიყვარული ყვაოდა...! ........................................................................... შეიძლება სულელური გამომივიდა მაგრამ მაინც ცოტა საინტერესო იმედია იყო..მადლობთ...
bolo magari iyo:თავი მაღლა აწია თვალებში შემომხედა მერე მისი გაყინული ტუჩები ჩემს ტუჩებს შეეხო ასე ვიდექით დიდხანს მარტო ჩვენ ორნი უჩვეულოდ ცარიელ ქუჩაში რომლიც დიდ თოვლში დამარხულ ქალაქს ჰგავდა სადაც მხოლოდ სიყვარული ყვაოდა...! magari iyo maleeeeeeeee